Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος. Το περιβάλλον πενθεί, ενώ η υποκρισία περισσεύει

«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί». Ο στίχος αυτός θα μπορούσε κάλλιστα να εκφράσει αυτό που συμβαίνει στην πόλη μας στην πατρίδα μας στον κόσμο.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος, αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή των οικοσυστημάτων, άδραξαν την ευκαιρία να διατυμπανίσουν τη…φιλοπεριβαλλοντική τους δράση.

Η Πάτρα τσιμεντοποιείται. Χάρη των Κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών του δικομματισμού αντί να έχουμε 3000 στρέμματα πράσινο, σε λίγο θα μείνουμε με τα σημερινά 550 στρέμματα που αντιστοιχούν σε λιγότερο από 2 τ.μ. πράσινο για κάθε κάτοικο δηλαδή 5 φορές λιγότερο από όσα ορίζει το ΥΠΕΧΩΔΕ. Και δεν φτάνει αυτό αλλά θέλουν να μετατρέψουν και πλατείες σε πάρκινγκ. Η παραλιακή ζώνη παραχωρείται για εκμετάλλευση. Ο φυσικός πλούτος αντικαθίσταται από τον οικονομικό πλούτο συμφερόντων.

Κυκλοφοριακό, ατμοσφαιρική ρύπανση, ηχορύπανση, οπτική ρύπανση, επιβάρυνση από ηλεκτρομαγνητικά πεδία (καλώδια, κεραίες) οξύνονται συνεχώς. Η διαχείριση των υδάτινων πόρων έπ’ ωφελεία του λαού είναι μακριά από τις αντιλήψεις τους.

Η διαχείριση των απορριμμάτων γίνεται με χίλια προβλήματα και επιβάρυνση των κατοίκων της γύρω από την Ξερόλακα περιοχής.

Στη πόλη μας δίπλα σε κατοικίες λειτουργούν ασύδοτες βιομηχανίες οινοποιίας και οι κ. Κατσικόπουλος – Φούρας σφυρίζουν αδιάφορα και ζητούν αλλαγή συμπεριφοράς!

Το περιβάλλον πενθεί, ενώ η υποκρισία περισσεύει.

Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος. Μια μέρα που γεμίζει θλίψη. Μα θλίψη που μπορεί και πρέπει να μετατραπεί σε αισιοδοξία μέσα από έναν ανυποχώρητο και μαζικό αγώνα. Αρκεί να πιστέψουν τα λαϊκά στρώματα ότι η επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων δεν είναι ζήτημα τεχνικό αλλά βαθιά πολιτικό. Αρκεί να πιστέψουμε ότι η προστασία του περιβάλλοντος απαιτεί μια άλλη πολιτική ικανή να συγκρουστεί με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, με την εμπορευματοποίηση της γης και τους πολιτικούς τους εκφραστές. Απαιτείται κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής στη βιομηχανία, στις μεταφορές, στη γη, στο νερό, οικοσυστήματα κ.ά. με πολιτική εξουσία που σχεδιάζει την οικονομική ανάπτυξη με στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και όχι του κέρδους.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να παραδώσουμε στις μελλοντικές γενιές ελεύθερους χώρους, μεγάλα πάρκα στην Ακτή Δυμαίων, στο Ριγανόκαμπο, το έλος και την πλαζ στην Αγυιά, πράσινο στις λαϊκές συνοικίες. Μόνο έτσι θα παρθούν ριζικά μέτρα ανακούφισης του κυκλοφοριακού προβλήματος με δημόσια μέσα μαζικής μεταφοράς. Σωστή διαχείριση απορριμμάτων, και επίλυση των πολλών και σοβαρών περιβαντολλογικών προβλημάτων.

Απαραίτητη προϋπόθεση η συντονισμένη πάλη των μαζικών φορέων, της προοδευτικής διανόησης, των οικολογικών οργανώσεων, της νεολαίας και των ευαισθητοποιημένων ατόμων.