Ε Ι Σ Η Γ Η Σ Η
Για το θέμα της παραχώρησης του θαλάσσιου μετώπου
Είναι γνωστό ότι η Λιμενική Ζώνη της Πάτρας καταλαμβάνει 7χλμ του μετώπου της προς τη θάλασσα. Η πόλη μας έχει αποκοπεί από το υγρό στοιχείο με πλήθος αρνητικές συνέπειες στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της.
Για την διαχείριση της ζώνης αυτής εκδηλώνουν ενδιαφέρον και έχουν ζωτικά συμφέροντα από την μία ο πατραϊκός λαός και από την άλλη τα οικονομικά συμφέροντα που θέλουν να οικειοποιηθούν τον χώρο για εκμετάλλευσή του.
Η πολιτική του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. κινείται στην κατεύθυνση ικανοποίησης των απαιτήσεων της οικονομικής ολιγαρχίας. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι παρατάξεις τους σε τοπικό επίπεδο. Σήμερα η ουσιαστική συμφωνία με την κυβερνητική πολιτική κρύβεται μέσα από τις αποφάσεις που κατά καιρούς έχουν πάρει, είναι φανερό ότι κοροϊδεύουν τον πατραϊκό λαό. Όταν αυτές οι δυνάμεις μιλούν για χρήση και εκμετάλλευση εννοούν ότι θα δώσουν βορά στο κεφάλαιο τον φυσικό πλούτο του πατραϊκού λαού. Οι όποιες «αντιθέσεις» κινούνται στο επίπεδο του «ρόλου» που επιζητούν για τον εαυτό τους.
Μια αναδρομή στις πολιτικές πρωτοβουλίες και αποφάσεις που έχουν πάρει από το 1999 μέχρι σήμερα, τεκμηριώνει με απόλυτη ακρίβεια τις πολιτικές μας εκτιμήσεις και ξεκαθαρίζει που το παν τα στηρίγματα του κεφαλαίου.
1) Το 1999 η τότε κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προώθησε την μετατροπή του Λιμενικού Ταμείου σε Ανώνυμο Εταιρία, με την σύμφωνη γνώμη του κ. Δημαρά ως προέδρου του Λιμενικού Ταμείου και των Δημοτικών παρατάξεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. Με στόχο την ιδιωτικοποίηση όμως έγινε με Πειραιά και Θεσσαλονίκη.
2) Με πρωτοβουλία του κ. Δημαρά ως προέδρου του Λιμενικού Ταμείου και στην συνέχεια του Ο.Λ.ΠΑ., το 1999-2000, και με την σύμφωνη γνώμη των μελών του Δ.Σ., που άνηκαν σε ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, προωθήθηκε η κατασκευή κτιρίων 4.000τ.μ., για εμπορική εκμετάλλευση του μόλου της Αγ. Νικολάου. Με την κινητοποίηση της παράταξής μας και την αποφασιστική στάση του συνόλου των φορέων της πόλης μας, διεκόπη η οικοδόμηση του μόλου.
3) Το 2003 το πρασινογαλάζιο Δ.Σ. του Ο.Λ.ΠΑ. μετέτρεψε ομόφωνα την Λιμενική Ζώνη σε οικοδομικά τετράγωνα με δυνατότητα οικοδόμησης 45.000 τ.μ. για εμπορικές χρήσεις, συνολικής αξίας άνω των 200εκ. ευρώ! Αυτά δεν προορίζονταν φυσικά για τους μικρομεσαίους, αλλά για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
4) Με την αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδιασμού της Πάτρας το 2009, που ψηφίστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο από ΠΑ.ΣΟ.Κ., Ν.Δ., ΣΥΝ-Δημαράς, αφήνοντας ορθάνοιχτες τις πόρτες για την εμπορευματοποίηση της παραλίας, με εκτεταμένες χρήσεις τουρισμού-αναψυχής.
Δημιουργούν μεγάλες ευκαιρίες σε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, που θα μπορούν εύκολα να «επενδύσουν» σε δημιουργία νέων πολυκαταστημάτων, εμπορικών κέντρων, γραφείων στο καίριο παραλιακό μέτωπο της Ακτής Δυμαίων, αγνοώντας τις «εν επαφή» υποβαθμισμένες συνοικίες των νοτίων συνοικιών που χρειάζονται μεγάλους ελεύθερους χώρους.
Στο χώρο της πρώην Πλαζ, στην Αγυιά, ανετράπει ριζικά η εγκεκριμένη μελέτη ανάπλασης που προβλέπει ελάχιστη δόμηση και ήπιες χρήσεις και ορίζει δόμηση περίπου 5.000τ.μ. με εμπορευματικού χαρακτήρα χρήσεις, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για ξεπούλημα και κατάτμηση.
5) Ο κ. Δημαράς προωθεί συνεργασία με τον Ο.Λ.ΠΑ. να κατασκευασθεί στην παραλιακή ζώνη ενυδρείο, κλειστή Μαρίνα με σύμπραξη Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα (Σ.Δ.Ι.Τ.) για την ανάπτυξη!
6) Η κυβέρνηση προωθεί την παράδοση της δημόσιας περιουσίας στο κεφάλαιο, αιγιαλούς, παραλίες, λιμάνια, με στόχο όχι βέβαια την αποπληρωμή του χρέους, αυτό είναι το πρόσχημα, αλλά την στήριξη των μονοπωλιακών ομίλων. Η παραχώρηση δημόσιας περιουσίας έχει μακρά ιστορία (Ο.Τ.Ε., Δ.Ε.Η., Τράπεζες, οδικοί άξονες, Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις, αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος κ.λ.π.) και όλοι πια γνωρίζουμε ποιος κέρδισε και ποιος έχασε, αν αυξήθηκαν ή μειώθηκαν τα χρέη.
Για την «Λαϊκή Συσπείρωση» είναι σαφές, ότι η δημόσια περιουσία και οι κρατικές υποδομές γενικότερα στα πλαίσια του κεφαλαιοκρατικού συστήματος, είτε απαξιώνονται αν δεν βρίσκονται στις προτεραιότητες του κερδοσκοπικού ενδιαφέροντος της πλουτοκρατίας, είτε καταστρέφονται στο πλαίσιο του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, είτε λειτουργούν με δυσβάσταχτο κόστος για την εργατική-λαϊκή οικογένεια, λειτουργώντας παράλληλα προς όφελος των μονοπωλίων.
Παραδείγματα που επιβεβαιώνουν την παραπάνω εκτίμησή μας έχουμε πανελλαδικά αλλά και τοπικά. Το 2001 ολοκληρώθηκε η ανάπλαση της Πλαζ του Ε.Ο.Τ. με δαπάνη 700εκατ. δρχ. Οι δημοτικές αρχές Φλωράτου-Καράβολα δεν το έδωσαν σε χρήση στον πατραϊκό λαό, το άφησαν και καταστράφηκε. Αν το έπαιρνε ο Βερνίκος όπως είχε σχεδιαστεί, εκείνος θα κέρδιζε και ο πατραϊκός λαός ως πελάτης θα πλήρωνε 7 ευρώ την είσοδο. Το ίδιο είχαμε στην ακτή Ιτεών στον Κόκκινο Μύλο, η ακτή αναπλάστηκε στα πλαίσια του προγράμματος URBAN το 2001 με δαπάνη 690 εκατ. δρχ. καταστράφηκε, δεν συντηρείται γιατί ενεπλάκη επιχειρηματίας, που τα βρήκε με τις Δημοτικές Αρχές.
Ο κ. Δημαράς εισηγείται στο Δημοτικό Συμβούλιο τη συγκρότηση Επιτροπής που θα παρακολουθεί τις ενέργειες υλοποίησης του πρωτοκόλλου για να αποδοθεί το θαλάσσιο μέτωπο της πόλης, το ταχύτερο δυνατό. Στην επιτροπή θα είναι ο ίδιος και οι πρώην Δήμαρχοι Φλωράτος, Καράβουλας, Φούρας και ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Ο.Λ.ΠΑ..
Οι όποιες τοποθετήσεις, πρωτοβουλίες του κ. Δημαρά κινούνται στην κατεύθυνση ιδιωτικοποίησης του φιλέτου της παραλιακής ζώνης. Ο ίδιος με τους άλλους τρεις Δημάρχους, αποτελούν την πολιτική ομάδα που προώθησαν τις πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ., υπηρέτησαν και υπηρετούν την ανάπτυξη του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο που η ζωή των λαϊκών στρωμάτων και η λειτουργία της πόλης μας βρίσκεται στα χάλια της. Οφείλεται στην πολιτική που εφαρμόστηκε. Δεν ξεχνούμε τι έγινε με την «Πάτρα-Πολιτιστική Πρωτεύουσα», την «Πάτρα-Ολυμπιακή Πόλη» και τα «παραμύθια» με τα οποία «ανακουφίζανε» τους απογοητευμένους εργαζόμενους και μικρομεσαίους της πόλης μας. Σταματήστε τα «παραμύθια» ότι ο πρωθυπουργός θέλει και οι υπουργοί διαφωνούν. Η κυβέρνηση θέλει όπου υπάρχει κέρδος, να παραδοθεί στο κεφάλαιο. Αυτό θέλουν και τα στελέχη του δικομματισμού και οι συμπαραστάτες του.
Κύριε Δημαρά τόσο εσείς, όσο και οι άλλοι Δήμαρχοι μαζί με τις Δημοτικές σας ομάδες, είστε μέρος του προβλήματος, εσείς και τα κόμματά σας έφεραν τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους σ’αυτή την άσχημα κατάσταση που βιώνουμε. Καμία εμπιστοσύνη. Μαζί με τα κόμματά σας είσαστε οι στυλοβάτες του κεφαλαίου. Είτε ως Ο.Λ.ΠΑ. είτε ως Δήμος όλοι σας αυτά τα συμφέροντα θα υπηρετείτε.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» δεν τρέφει αυταπάτες, γνωρίζει ότι στα πλαίσια του καπιταλισμού ο φυσικός πλούτος του αιγιαλού της παραλίας δεν μπορεί να υπηρετήσει ολοκληρωμένα τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν η εργατική τάξη, στα πλαίσια της λαϊκής συμμαχίας, αντεπιτεθεί στη βαρβαρότητα αυτής της πολιτικής και κατακτήσει μια εξουσία, όπου ο λαός θα διαφεντεύει τον πλούτο που παράγει.
Γι’αυτό σήμερα αγωνίζεται η παραλιακή ζώνη να παραμείνει ως ιδιοκτησία και ως χρήση στον πατραϊκό λαό. Να μην ιδιωτικοποιηθεί το λιμάνι της Πάτρας. Η ζώνη από τον Διακονιάρη μέχρι τον Μείλιχο να είναι κτήμα της πόλης και όχι οικόπεδο για εκμετάλλευση. Να γίνει άμεσα συνολική μεταφορά των δραστηριοτήτων του Παλιού Λιμανιού στο Νέο.
Αναλυτικά οι προτάσεις μας είναι οι εξής:
1. Από το Διακονιάρη μέχρι την Ιχθυόσκαλα να δημιουργηθεί το Νότιο μεγάλο Κοινόχρηστο Πάρκο 200 περίπου στρεμμάτων με πρόσθετο μπάζωμα της ακτής. Προϋπόθεση για αυτό είναι το να αποκλειστεί οριστικά η εκεί χωροθέτηση επέκτασης του Νέου Λιμανιού όπως προβλέπεται σήμερα.
2. Από την Ιχθυόσκαλα μέχρι Άστιγγος-Μαρίνα να πραγματοποιηθεί επιτέλους ο σχεδιασμός του Σταμάτη Βούλγαρη του 1829! για ενοποίηση πόλης-θάλασσας. Αυτό θα συμβεί όχι μόνο με το γκρέμισμα των «τείχων» και υπογειοποίηση της σιδηροδρομικής γραμμής αλλά κυρίως με απαλλαγή μεγάλου τμήματος της Όθωνος Αμαλίας από την κυκλοφορία. Να δημιουργηθούν κήποι που θα προσφέρουν δροσιά και θέα στους περιπατητές. Μεγάλες επιφάνειες για παιδότοπους, περιπατητικές διαδρομές, καθιστικά για τους περιπατητές. Οι χερσαίοι χώροι που θα απελευθερωθούν να’ναι ελεύθεροι και κοινόχρηστοι αποκλεισμένης νέας δόμησης εκτός ελάχιστης για κτίρια πολιτιστικού χαρακτήρα. Στις υπάρχουσες λιμενολεκάνες από Γούναρη μέχρι Άστιγγος να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση χωρίς αποκλεισμούς π.χ. με κλειστές μαρίνες για σκάφη πολυτελείας.
3. Από το Θεατράκι της Μαρίνας μέχρι το Μείλιχο, που πρέπει να διατηρηθεί ο χαρακτήρας του με βελτιώσεις, αποκλεισμένης της προσθήκης κάθε είδους νέων κτισμάτων όπως οι δήθεν πέργκολες-στέγαστρα που τελικά είναι καταστήματα υψηλού επιχειρηματικού ενδιαφέροντος και πρέπει να απομακρυνθούν.
4. Από την οδό Τερψιθέας (Ξενοδοχείο Δελφίνι) μέχρι το (κατεστραμμένο) κολυμβητήριο στο Καβούρι, να διοχετευτεί στην οδό Κανελλοπούλου η διερχόμενη κυκλοφορία μέσω 30 μέτρων πλάτους προβλεπόμενης αλλά αδιάνοιχτης οδού Καραμανλή. Στην οδό Ηρώων Πολυτεχνείου από την οδό Τερψιθέας μέχρι την Πλαζ να απαγορευτεί η κυκλοφορία (πλην λεωφορείων). Από το Μείλιχο μέχρι την Πλαζ σε συνδυασμό με την αναγκαία άμεση κατασκευή έργων αποχέτευσης να γίνουν εργασίες διαμόρφωσης μιας μεγάλου μήκους ακτής όπου θα μπορεί κανείς να απολαμβάνει μπάνιο σε καθαρή θάλασσα, που να συμπεριλαμβάνει όλη την έκταση του Έλους και της πρώην Πλαζ του Ε.Ο.Τ.. Να γίνει επιτέλους το μεγάλο βόρειο παραθαλάσσιο Πάρκο-Βιότοπος-Χώροι άθλησης, αποκλεισμένων εμπορικών χρήσεων. Να κατασκευαστεί κολυμβητήριο στη θέση του παλαιού κατεστραμμένου και να διαμορφωθούν χώροι άθλησης στον περίγυρό του.
5. Από την Πλαζ μέχρι τον Καστελόκαμπο να ληφθούν μέτρα ώστε σ’ όλο το μέτωπο να υπάρχει πλατιά ελεύθερη ζώνη παραλίας με παντελή αποκλεισμό της κυκλοφορίας οχημάτων.
6. Από τα Βραχνέϊκα μέχρι τον Άγιο Βασίλειο να γίνει ο μακρύτερος ίσως πανελλαδικά πεζόδρομος-ποδηλατόδρομος, που θα συμβάλλει αφάνταστα όχι μόνο στην άσκηση-αναψυχή αλλά και στο κυκλοφοριακό.
Είναι εξόχως σημαντικό όλες οι εργασίες που θα γίνουν με τις παραπάνω γενικές κατευθύνσεις να προκύψουν από μελέτες κατόπιν αρχιτεκτονικών διαγωνισμών.
Η χρηματοδότηση των έργων να γίνει μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, τα μισά από τα λεφτά που θέλουν να δώσουν στον ιδιώτη επενδυτή του εργοστασίου σκουπιδιών στου ΦΛΟΚΑ επαρκούν για τα έργα που χρειαζόμαστε.
Οι προτάσεις για την καίριας σημασίας παραλιακής ζώνης της πόλης μας διαπερνώνται από το ότι ο Δημόσιος χώρος ανήκει στο λαό, ο οποίος δικαιούται να τον απολαμβάνει δωρεάν και εχθρεύεται αποφασιστικά κάθε μορφή εμπορευματοποίησής του θεωρώντας την γη κοινωνικό αγαθό.
Σε αντίθεση με τις προτάσεις μας η κυβέρνηση (Ο.Λ.ΠΑ.), με διαχρονική δικομματική συναίνεση, και οι τοπικές παρατάξεις τους μετατρέπονται όλο και πιο πολύ σε καταστροφέα των θετικών δυνατοτήτων, εξαιτίας της πολιτικής εξυπηρέτησης μεγάλων συμφερόντων, δηλαδή «ανάπτυξης» εις βάρος του λαού και της πόλης.
Όλοι οι φορείς της Πάτρας, ο καθένας ξεχωριστά να πάρει θέση τίνος είναι η παραλία και για ποιανού όφελος.
Να φωνάξουμε όχι στη σημερινή νομική πραγματικότητα που επέβαλαν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Ν.Δ., μία Ανώνυμη Εταιρία που θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν, να κατέχει, να’ναι ιδιοκτήτης ενός τεράστιου και πανάκριβου οικοπέδου με 7χλμ «φάτσα θάλασσα», που απλά θα επιτρέπει στον Πατραϊκό λαό να χρησιμοποιεί μέρος του σαν πελάτης.
Πάτρα 23 / 03 / 2011
Υποβολή απάντησης