Η Δημοτική Αρχή, τίμησε και φέτος την επέτειο της 8ης Μάρτη, που καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, στη μνήμη του Αγώνα των εργατριών για το 8ωρο, στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης το 1857.
Σήμερα το πρωί, ο Δήμαρχος Πατρέων, Κώστας Πελετίδης και η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Κατερίνα Γεροπαναγιώτη, υποδέχθηκαν τις εργαζόμενες του Δήμου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχείου, προσφέροντάς τους από ένα κόκκινο γαρύφαλλο.
Μιλώντας στις γυναίκες ο Δήμαρχος αναφέρθηκε στην πραγματική σημασία της Ημέρας, που δεν είναι γιορτή, αλλά «τιμή στη μνήμη των γυναικών που αγωνίστηκαν για τη ζωή τους δίνοντας το αίμα τους». Τόνισε ότι γυναίκες και άνδρες, με κοινούς αγώνες, μπορούμε να χτίσουμε μια κοινωνία, απαλλαγμένη από κάθε καταπίεση και εκμετάλλευση αν και σήμερα δυστυχώς, με την αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθείται, οι εργαζόμενες γυναίκες είναι τα μεγάλα θύματα της «ευέλικτη» εργασία, της μερική απασχόληση, της δουλειά με το μπλοκάκι, των σπαστών και ακανόνιστων ωραρίων, της δουλειά τις Κυριακές. Ο Δήμαρχος επανέλαβε αυτό που επεσήμανε και στο μήνυμά του προς όλες τις γυναίκες της πόλης μας, ότι «ως Δημοτική Αρχή, από την ημέρα που αναλάβαμε, μέχρι και σήμερα, γνωρίζοντας ότι πρέπει να δώσουμε μια ανάσα στην λαϊκή οικογένεια έχουμε πάρει μια σειρά από μέτρα, που αφορούν τα νέα ζευγάρια και ιδιαίτερα την γυναίκα, επί παραδείγματι, τη δημιουργία νέων παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών, με παράλληλη κατάργηση των τροφείων, τις ημερήσιες παιδικές κατασκηνώσεις στην Πλαζ και τα Ροΐτικα που φιλοξενούν εκατοντάδες παιδιά κάθε χρόνο, τα φροντιστήρια αλληλεγγύης».
Η συμμετοχή των γυναικών παντού, στα δημοτικά, περιφερειακά συμβούλια, στα εργατικά σωματεία, στις ενώσεις επαγγελματιών, στους γυναικείους συλλόγους, μπορεί να είναι ουσιαστική, όταν συμβαδίζει με όσους έχουν επιλέξει να είναι μαζί με το λαό», κατέληξε ο Δήμαρχος.
Στη συνέχεια, η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, Κατερίνα Γεροπαναγιώτη με τον Αντιδήμαρχο Παναγιώτη Μελά, συναντήθηκαν με τις εργαζόμενες στις διοικητικές και οικονομικές υπηρεσίες του Δήμου και αμέσως η Πρόεδρος επισκέφτηκε τις εργαζόμενες στην Καθαριότητα, στο Γκαράζ του Δήμου.
Η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, αφού τις «ευχαρίστησε από καρδιάς για την συνεργασία τους όλα αυτά τα χρόνια», ανέφερε μεταξύ άλλων: «Τα τελευταία χρόνια, με τα μνημόνια και όχι μόνο, με τις αποφάσεις και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των αστικών κυβερνήσεων, οι γυναίκες και τα δικαιώματά τους χτυπήθηκαν. Στο όνομα της ισότητας, μια σειρά από προνόμια πάρθηκαν πίσω και η ουσία είναι, ότι έχει εντατικοποιηθεί η δουλειά και η καθημερινότητα της γυναίκας. Παραδείγματος χάρη, ζητήματα που αφορούν τα νέα ζευγάρια και τους παιδικούς σταθμούς, ζητήματα που αφορούν τις υποδομές για τους ανθρώπους τρίτης ηλικίας, που είτε ομολογείται είτε όχι, η γυναίκα είναι αυτή που παίρνει το βάρος για να στηρίξει τους ηλικιωμένους μιας οικογένειας. Όταν αυτές οι υποδομές εμπορευματοποιούνται ή υποβαθμίζονται, σημαίνει πρακτικά, ότι η γυναίκα επωμίζεται πολλά περισσότερα πράγματα, απ’ ότι επωμιζόταν τα προηγούμενα χρόνια. Οι γυναίκες έχουν την πρωτιά στην ανεργία και γενικά σε ό,τι αρνητικό έχει φέρει και συνεχίζει να φέρνει η συγκεκριμένη πολιτική που ασκείται όλα τα χρόνια.
Ως Δημοτική Αρχή, προσπαθήσαμε όλα αυτά τα χρόνια, να δούμε με ιδιαίτερο σεβασμό τα προβλήματα των εργαζομένων γυναικών του Δήμου μας. Δεν ισχυριζόμαστε ότι τα λύσαμε, θέλουμε όμως να σας πούμε με πάσα ειλικρίνεια ότι προσπαθήσαμε να ανταποκριθούμε και να λύσουμε ό,τι μπορούσαμε με βάση τις δυνατότητες που είχαμε.
Θεωρούμε ότι είναι μονόδρομος, κατ’ αρχήν εσείς μέσα από τα συνδικαλιστικά σας όργανα, μέσα από τους χώρους που εσείς δραστηριοποιείστε να συνεχίσετε την προσπάθεια της διεκδίκησης και να ζητάτε όλα όσα σας ανήκουν. Εμείς πιστεύουμε στον αγώνα και στο δίκιο των εργαζομένων, γιατί ό,τι έχει κατακτηθεί είναι αποτέλεσμα αυτού του αγώνα.
Γι’ αυτό και κάθε 8 Μάρτη, συνεχίζουμε να λέμε χρόνια πολλά η μια στην άλλη και να θυμόμαστε τους αγώνες που έδωσαν άλλες γυναίκες, πώς κατακτήθηκε το 8ωρο και πώς εργάτριες στο Σικάγο και στη Νέα Υόρκη πλήρωσαν με τη ζωή τους τη διεκδίκησή τους για ανθρώπινες συνθήκες εργασίας».
