Στρατηγικός σχεδιασμός επιχειρησιακού προγράμματος του Δήμου Πατρέων

Τα «Επιχειρησιακά Προγράμματα» που περιλαμβάνονται στο νέο κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων είναι Πασοκικής έμπνευσης και Νέο Δημοκρατικής ολοκλήρωσης. Σκοπός τους υποτίθεται, είναι η «σχεδιασμένη ανάπτυξη» ενός δήμου για όλη τη δημοτική περίοδο.

Στην πραγματικότητα, όμως, οι σχετικές διατάξεις αποβλέπουν στην πλήρη σύμπλευση των Δημοτικών Αρχών, με την θέλησή τους ή όχι, στις συνολικότερες πολιτικές επιλογές που εκπορεύονται από το Διευθυντήριο Βρυξελλών, με την ενεργητική συμμετοχή και των εκάστοτε Ελληνικών Κυβερνήσεων.

Κεντρική κατεύθυνση, οι δήμοι να λειτουργήσουν ως επιχειρησιακές μονάδες ως Α.Ε., με βάση τις αρχές της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας καθώς επίσης και της προσέλκυσης πρόσθετων οικονομικών πόρων και της αποτελεσματικότερης αξιοποίησης αυτών (κώδικας, εγκύκλιος, υπουργείο).

Το όραμα της Δημοτικής Αρχής, η στρατηγική της περιγράφεται στην σελ. 197,198

Το όλο επιχειρησιακό πρόγραμμα στολίζεται με άπειρα ωραία λόγια και υποσχέσεις.

Όλα τα επιχειρησιακά προγράμματα των Δήμων στολίζονται από αυτές τις φανφάρες, οι οποίες δίνουν υποσχέσεις στο λαό και συγκεκριμένα οφέλη στο κεφάλαιο.

Το όραμα του Δήμου Αθηναίων είναι η Αθήνα μητροπολιτική Πρωτεύουσα της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου. Της Θεσσαλονίκης Πρωτεύουσα των Βαλκανίων. Της Πάτρας έδρα Μεσογειακής πολιτικής, πρωτεύουσα-πόλη του δυτικού άξονα, τρίτος εθνικός πόλος κ.λ.π.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη για όλα τα μεγαλόστομα οράματα που προβάλλονται. Υπάρχει συγκεντρωμένη πείρα πρόσφατη και του παρελθόντος.

Θυμηθείτε Πάτρα Ολυμπιακή πόλη, Μεσογειακοί Αγώνες, Πάτρα Πολιτιστική Πρωτεύουσα.

Για να δούμε ποιοι κέρδισαν; Ποίοι έχασαν; Ποιοι πλήρωσαν;

Το ίδιο ισχύει και τώρα.

Μιλούν για ανάπτυξη, αλλά δεν μας λένε ανάπτυξη για ποιον;

Ανάπτυξη στην περιοχή μας είχαμε και έχουμε. Μεγάλη Περιμετρική, γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου – η Ιώνια οδός, η Πατρών – Αθηνών σε λίγο, ολυμπιακά έργα, ανάπτυξη επιχειρήσεων, πολυκαταστήματα, νέα ξενοδοχεία. Η Πάτρα δεν είναι όπως ήταν.

Οι εργαζόμενοι με τον ιδρώτα τους κτίζουν την Ελλάδα, αλλά ζουν μέσα στην ανασφάλεια, την ανεργία και την φτώχεια.

Οι κατέχοντες το πλούτο αυξάνουν τα κέρδη τους κερδίζουν και από τον αέρα ακόμα που αναπνέουμε.

Η υποδομή της πόλης δημιουργείται όταν από πίσω υπάρχουν συμφέροντα.

Από τα ακίνητα που εκσυγχρονίστηκαν και παραδόθηκαν στον πατραϊκό λαό, από την διοργάνωση της Πάτρας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας δεν είχαμε κανένα δημοτικό. Ανακαινίστηκαν όμως ιδιωτικά κτίρια, που έμειναν προίκα στους ιδιοκτήτες τους. Από τα 35 εκατομμύρια ευρώ που πλήρωσε ο ελληνικός λαός, ελάχιστα οδηγήθηκαν σε υποδομές του Δήμου. Το ίδιο ισχύει από την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Κλασικό παράδειγμα το Παμπελοποννησιακό στάδιο, που δεν λειτουργεί στα πλαίσια του υπουργείου αθλητισμού αλλά του Δήμου Πατρέων, με επιπλέον δαπάνη φυσικά των δημοτών της πόλης μας. Και όλα αυτά με την σύμφωνη γνώμη όλων των παρατάξεων του Δημοτικού Συμβουλίου εκτός της Δ.Α.Σ. «ΠΑΤΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ».

Πόσα ακίνητα εκσυγχρονίσθηκαν και παραδόθηκαν στον Πατραϊκό λαό από την διοργάνωση της Πάτρας Πολιτιστικής Πρωτεύουσας. Ιδιωτικά έγιναν. Τυχαίο ήταν, 35 εκατ. ευρώ πλήρωσε ο ελληνικός λαός.

Ολυμπιακοί Αγώνες – Παμπελοποννησιακό βλέπεται τι θλιβερή εξέλιξη έχει.

Η κοινωνία μας είναι ταξική. Τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τα συμπληρώματά τους πιστεύουν ότι την ανάπτυξη πρέπει να την κάνει το κεφάλαιο. Γι’ αυτό φροντίζουν να τους δώσουν τα πάντα με επιχορηγήσεις, μείωση φορολογίας, φοροαπαλλαγές. Στόχος η ανάπτυξη τους και αυτό με την σειρά του θα δώσει θέσεις εργασίας, αμοιβές κ.λ.π.

Αυτή η επιλογή εφαρμόζεται, το αποτέλεσμα που γνωρίζουμε είναι ότι οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και φτωχοί φτωχότεροι.

Το καπιταλιστικό σύστημα είναι άναρχο, οι κεφαλαιοκράτες επενδύουν εκεί όπου πιστεύουν ότι θα κερδίσουν περισσότερα και εγκαθιστούν τις επιχειρήσεις εκεί που τους συμφέρει. Γι’ αυτό φεύγουν πολλές φορές από τη Πάτρα.

Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης το γνωρίσαμε. Απέτυχε.

Εμείς προτείνουμε μία άλλου είδους ανάπτυξη που θα στηρίζεται στη σχεδιασμένη οικονομία. Θα αναπτύσσονται εκείνοι οι κλάδοι που ικανοποιούν τις ανάγκες των εργαζομένων. Δεν θα υπάρχει ανεργία, δεν θα υπάρχει σπατάλη φυσικών πόρων, ενέργειας. Και σ’ αυτό το μοντέλο ανάπτυξης θα υπάρχουν κάποιοι που θα κερδίζουν και κάποιοι που θα χάσουν.

Για τους εργαζόμενους θα είναι παράδεισος.

Για τους κεφαλαιοκράτες θα είναι κόλαση.

Ο λαός μας οφείλει να διαλέξει ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο δρόμους.

Εμείς επιλέγουμε το δεύτερο, μελετούμε τα αδύνατα σημεία της πρώτης εφαρμογής αυτής της πολιτικής στην Σοβιετική Ένωση, βγάζουμε συμπεράσματα για να μπορέσουμε να θωρακίσουμε στο μέλλον την λαϊκή εξουσία και να διασφαλίσουμε το μέγιστο όφελος για τους εργαζόμενους.

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης

Η ηλ. διεύθυνσή σας δεν δημοσιεύεται.


*


Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.