Οι πρόσφατες εκλογές για τα όργανα της τοπικής διοίκησης δίνουν την αφορμή για πολιτικά συμπεράσματα και αποκάλυψη του ρόλου κάθε πολιτικής δύναμης.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι έχουμε θετικές διεργασίες μέσα στο λαό. Εκφράστηκε η αντίθεση στην αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχασαν 1,7 εκ. ψήφους, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες έδωσαν μήνυμα αντεπίθεσης ψηφίζοντας τα ψηφοδέλτια που στήριξε το ΚΚΕ. Το ΚΚΕ βγήκε ενισχυμένο και δημιουργούνται σημαντικές προϋποθέσεις για ισχυροποίηση του λαϊκού κινήματος, για οργάνωση των λαϊκών αγώνων για την παρεμπόδιση των βάρβαρων μέτρων κυβέρνησης-Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ. με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ. Δημιουργούνται όροι για πιο συνολική αμφισβήτηση της εξουσίας των μονοπωλίων, για την προώθηση της λαϊκής συμμαχίας για τη λαϊκή εξουσία. Επομένως είναι φανερό γιατί ενοχλήθηκαν τα επιτελεία της αστικής τάξης, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Το κύριο είναι ότι δε μπόρεσαν να αξιοποιήσουν, στο βαθμό που θα ήθελαν, αναχώματα προς το ΚΚΕ και τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών συνειδήσεων. Σε πολλές περιπτώσεις τα «πειράματα» των επιτελείων της αστικής τάξης για την προώθηση της κεντροαριστερής συνεργασίας ή της «προοδευτικής» συνεργασίας δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ και του οπορτουνισμού.
Από αυτές τις εκλογές βγήκε στραπατσαρισμένη και ηττημένη η γραμμή της σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης της «ενότητας της αριστεράς». Οι δυνάμεις του οπορτουνισμού σε ψήφους παραμένουν συνολικά στάσιμες ή παρουσιάζουν μείωση. Το κύριο, όμως, είναι ότι δεν κατάφεραν να παίξουν το ρόλο που τους ανέθεσαν τα επιτελεία της αστικής τάξης.
Το κωμικοτραγικό είναι ότι οι θιασώτες της «ενότητας» που διακρίνονται για τον τυχοδιωκτισμό, τις κωλοτούμπες, τη διγλωσσία, αλλά και το αντιΚΚΕ μένος τους, συμμετείχαν σε 2 και 3 διαφορετικά ψηφοδέλτια. Στο Δήμο Πάτρας ο ΣΥΝ στήριζε τον ανεπίσημο υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ μαζί με το ΛΑΟΣ, τη «Δημοκρατική Αριστερά», στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Σε περιφερειακό επίπεδο στήριξαν κοινό ψηφοδέλτιο με την ΚΟΕ, η οποία στο Δήμο Πάτρας στήριξε το συνδυασμό του Χρ. Πατούχα μαζί με δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όμως, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις περιφερειακές εκλογές συμμετείχε με δικό της ψηφοδέλτιο. Αυτή κι αν είναι «ενότητα»!!! Αυτό κι αν είναι «εξωστρέφεια», «πολιτική συνεργασίας» και καταπολέμηση του «σεχταρισμού»!
Εν ολίγοις η τακτική τους είναι: Επί τέσσερα χρόνια πάνε μαζί με το ΠΑΣΟΚ και στις εκλογές, ή έκαναν συνεργασίες σε κοινά ψηφοδέλτια με τμήμα του ΠΑΣΟΚ ή στήριζαν ψηφοδέλτια αποκλειστικά με στελέχη και οπαδούς τους, όταν δεν καρποφορούσε η «συνεύρεση» με το «σοσιαλιστικό χώρο». Ποιον λοιπόν κοροϊδεύουν;
Η περίπτωση της Πάτρας με την εκλογή του Γ. Δημαρά είναι αποκαλυπτική. Δεν είναι όμως η εξαίρεση. Στην Ικαρία συγκροτήθηκε κοινό αντιΚΚΕ ψηφοδέλτιο από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ-ΛΑΟΣ-«Δημοκρατική Αριστερά» με τη στήριξη εφοπλιστών. Στην Αττική ο ΣΥΝ στήριξε τον Α. Μητρόπουλο, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ενώ στο β’γύρο στην Αθήνα στήριξε(«κατά συνείδηση» πάντα) τον κοινό υποψήφιο ΠΑΣΟΚ-«Δημ.Αρι.», Γ. Καμίνη. Κι αυτά είναι τα πιο χαρακτηριστικά.
Στην Πάτρα εκλέχτηκε δήμαρχος ο δεύτερος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ. Ο συνδυασμός του ήταν η «παγίδα» που στήθηκε για να εγκλωβιστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια. Ο ίδιος ο Γ. Δημαράς ποτέ δεν κάλεσε σε καταδίκη της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Πέρα από το χυδαίο αντικομμουνισμό που έκανε, δεν έκρυβε ότι είναι ΠΑΣΟΚ, προσπαθούσε να πείσει ότι είναι πιο ικανός να εφαρμόσει το αντιλαϊκό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και ότι θα είναι καλύτερος διαχειριστής του αντιδραστικού «Καλλικράτη». Αυτά υπόσχεται να υλοποιήσει ο Γ. Δημαράς με την εκλογή του. Δεν είναι τυχαίο ότι προβαλλόταν ιδιαίτερα από συγκεκριμένα Μ.Μ.Ε. της Πάτρας και στη συνέχεια από σημαντικό τμήμα της ΝΔ. Για αυτές τις «νίκες» χαίρονται ο ΣΥΝ και η «Δημ. Αρ.».
Ο ΣΥΝ συνέβαλε στο να εγκλωβιστεί τμήμα του λαού στις «παγίδες» του «κατεστημένου» και του ΠΑΣΟΚ με την καλλιέργεια αυταπατών. Κατά συνέπεια οι βαρύγδουπες εκτιμήσεις της Ν.Ε. του στην Αχαΐα «για τέλος σε μια περίοδο διοίκησης του Δήμου από πλειοψηφίες απόλυτα εξαρτημένες από τα κόμματα του δικομματισμού και … δυνάμεις που έχουν δημιουργήσει ένα πλέγμα διαπλεκόμενων τοπικών συμφερόντων» μόνο γέλιο προκαλούν.
Γίνονται, όμως, ακόμα πιο αποκαλυπτικοί με την αφάνταστη ενόχλησή τους για την άνοδο του ΚΚΕ, σε σημείο να ταυτίζονται με το ΛΑΟΣ. Θαυμάστε δηλώσεις!
–«Η αντιμνημονιακή εκστρατεία είχε απόδοση για το ΚΚΕ, που διεξήγαγε μια πρωτοφανή για ελληνικές αυτοδιοικητικές εκλογές εκστρατεία, με ενιαία ψηφοδέλτια σε όλη την Ελλάδα και το οποίο συνέχιζε να απολαμβάνει την επίσης πρωτοφανή “ασυλία” εκ μέρους των κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων, να λέει και να προπαγανδίζει οτιδήποτε χωρίς ουδένα πολιτικό αντίλογο, πέραν της απολύτως γενικής αναφοράς της ριζικής διαφωνίας μαζί του». (Εισήγηση Φ. Κουβέλη, στην Πολιτική Επιτροπή της Δη.ΑΡΙ.)
-«Στην πολιτική υπάρχουμε για να λέμε τα πράγματα όπως τα πιστεύουμε κι ο κόσμος μας κρίνει. Εάν το ΚΚΕ, για να πάμε συγκεκριμένα, εκλάβει τη χτεσινή του επιτυχία, γιατί το ΚΚΕ είχε μια μεγάλη επιτυχία χτες να μην κοροϊδευόμαστε, ως πολιτική νομιμοποίηση για να κλείνει πάλι τα λιμάνια, για να εμποδίζει να προσεγγίζουν τα κρουαζιερόπλοια, για να κλείνει κάθε μέρα τους δρόμους, δηλαδή για να βλάπτει έτσι περαιτέρω την προσπάθεια της χώρας να ξεφύγει από την χρεοκοπία, με συγχωρείτε αυτό είναι δυστυχώς δυστυχέστατο, όχι μόνο δυστυχώς». (Δήλωση Α. Γεωργιάδη, βουλευτή ΛΑΟΣ στο Ρ/Φ «ΦΛΑΣ»)
-«Έχει έρθει η ώρα ο αστικός κόσμος της χώρας, όλοι εμείς που πιστεύουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι στην ΕΕ, ότι πρέπει να έχει αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, ότι τέλος πάντων δεν είμαστε όπως λέει το ΚΚΕ κατά του καπιταλισμού, εμείς που πιστεύουμε στον καπιταλισμό και στην ελεύθερη αγορά, εμείς που μπορούμε να συνεννοηθούμε εν πάση περιπτώσει στα τελείως βασικά, πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να συνεννοηθούμε. Γιατί αν δεν συνεννοηθούμε, το αποτέλεσμα θα είναι σε επόμενες εκλογές να μην είναι το ΚΚΕ στο 14%, αλλά να είναι στο 34 και να μας κυβερνούν οι μπολσεβίκοι». (Παραλήρημα Α. Γεωργιάδη, βουλευτή ΛΑΟΣ στο «Αλτερ»). Συνεχίζοντας το παραλήρημα, ο Α. Γεωργιάδης πρόσθεσε: «Λοιπόν, για να μη φτάσουμε εκεί, επειδή εγώ δε θέλω να μας κυβερνούν οι μπολσεβίκοι, αλλά θέλω να παραμείνουμε σε αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, καλό είναι να βρούμε έναν τρόπο να συνεννοηθούμε». «Αν πάτε να πάρετε τα μέτρα που πρέπει να πάρετε, θα καεί η μισή Αθήνα. Θέλετε να πάει το ΚΚΕ στο 50%;».
-«Παράλληλα στρέφει ένα σημαντικό πλήθος αγνών αγωνιστών, στην ακίνδυνη για το σύστημα αγκαλιά των διασπαστών του λαϊκού και εργατικού κινήματος, οι οποίοι μεταθέτουν την όποια επίλυση των προβλημάτων στην εποχή που θα αναβιώσει το ιστορικά αποτυχημένο σοβιετικό σύστημα διακυβέρνησης, αν και όταν αυτό συμβεί είτε μόνο στην Ελλάδα, είτε σε ολόκληρο τον κόσμο».(Γ. Λύχρος, μέλος της Γραμματείας της Ν.Ε. Αχαΐας του ΣΥΝ στην «Αλλαγή» 14/11/2010)
Έπεσαν οι μάσκες. Επί της ουσίας δεν διαφέρουν. Να λοιπόν τι φοβούνται και ποιοι γίνονται τα «παπαγαλάκια» του συστήματος.
Η στάση των οπορτουνιστών φυσικά δεν είναι τυχαία. Η στρατηγική τους οριοθετείται σε μέτρα σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης για τη σωτηρία του καπιταλισμού. Για αυτό αγωνιούν για το πώς θα συνεργαστούν με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, είτε ανοιχτά, είτε συγκαλυμμένα. Αυτή είναι η «ενότητα της αριστεράς» που εννοούν και που οδηγεί στην υποταγή του λαϊκού κινήματος. Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και ο άλλος πόλος του οπορτουνισμού, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που με δήθεν επαναστατικές φανφάρες προσπαθεί να καλλιεργήσει τη γραμμή της διαχείρισης για τη σωτηρία του καπιταλισμού από την κρίση. Αυτό το νόημα έχει η συχνή αναφορά τους στο παράδειγμά της Αργεντινής.
Για όλους αυτούς τους λόγους ο ΣΥΝ και η «Δημ. Αριστερά» ενοχλήθηκαν από την κρυστάλλινη στάση του ΚΚΕ στο β’ γύρο. Γιατί το ΚΚΕ δεν οδήγησε το λαό στην «παγίδα» που έστησαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Κάλεσε το λαό να ψηφίσει με το ίδιο κριτήριο που ψήφισε στον α’ γύρο, καταδικάζοντας το ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αυτοί που δήθεν δεν έδωσαν «ντιρεκτίβες» στο β’ γύρο άφηναν να τις δίνουν οι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ μέσα από την «Αυγή». Έφτασαν στο σημείο ο Γ. Δημαράς και ο ΣΥΝ να χρησιμοποιούν προβοκατόρικες μεθόδους και να καταφεύγουν σε χοντροκομμένη καπηλεία των θέσεων και των συνθημάτων του ΚΚΕ για να υποκλέψουν τη λαϊκή ψήφο κατά το β΄γύρο.
Έτσι λοιπόν η Ν.Ε. Αχαΐας του ΣΥΝ εκτίμησε θετικά την στάση όσων δήθεν «απέρριψαν ντιρεκτίβες κομμάτων, ομάδων και ‘’παραγόντων’’ της Αριστεράς που με περίσσια ιδεοληπτική αλαζονεία … καλούσαν σε ‘’επαναστατική γυμναστική’’ περιφρονώντας έτσι την ανάγκη για μικρές ή για μεγαλύτερες νίκες….». Ώστε έτσι λοιπόν, «ιδεοληπτική αλαζονεία» είναι η καταδίκη του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Η αναγκαιότητα ο λαός να παλέψει από καλύτερες θέσεις την επομένη των εκλογών και να οργανώσει τους αγώνες του ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί τα μονοπώλια, χαρακτηρίζεται «επαναστατική γυμναστική». «Νίκη» θεωρείται η εκλογή ενός εκ των υποψήφιων του ΠΑΣΟΚ.
Για κακή τους τύχη, όμως, η συντριπτική πλειοψηφία των λαϊκών ανθρώπων που ψήφισε στις εκλογές τους συνδυασμούς του ΚΚΕ, ψήφισε στο β’ γύρο άκυρο και λευκό ή απείχε. Η λαϊκή δυσαρέσκεια και αγανάκτηση απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, εκφράστηκαν με σταθερότητα και πιο διευρυμένα. Πολλοί εργαζόμενοι και λαϊκοί άνθρωποι γύρισαν την πλάτη και στους δυο υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ στο δήμο Πάτρας.
Η διαπάλη και η αντίθεση στη χώρα μας είναι ξεκάθαρη: από τη μια τα μονοπώλια, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, η εξουσία τους και τα κόμματα τους, από την άλλη η εργατική τάξη και ο λαός, ανάπτυξη και εξουσία που θα υπηρετεί τα συμφέροντα τους. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Η προβαλλόμενη δήθεν αντίθεση «δεξιάς»-«αριστεράς» κρύβει τις ταξικές αντιθέσεις, έχει στόχο να εγκλωβίσει λαϊκές δυνάμεις σε ανώδυνα για τον καπιταλισμό κανάλια.
Ήδη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα και θα παρατείνει την επίθεση στο όνομα της αποπληρωμής του χρέους. Μαζί με τη ΝΔ και το ΛΑΟΣ διαμορφώνουν κλίμα αντιλαϊκής συναίνεσης. Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις οξύνονται με τη ενεργή συμμετοχή της χώρας μας. Ετοιμάζεται η παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο στα πλαίσια του ΝΑΤΟ με τη συμφωνία της κυβέρνησης.
Η πάλη πρέπει να δυναμώσει, με ενιαίο μέτωπο πάλης, με τη δημιουργία επιτροπών αγώνα στους χώρους δουλειάς, με Λαϊκές Επιτροπές. Το πρώτο και κύριο είναι η οργάνωση του λαού. Αυτό θα γίνει μέσα στους εργαζόμενους ανοίγοντας σκληρό ιδεολογικό και πολιτικό μέτωπο σε ρεφορμιστικές ή συμβιβαστικές λογικές, όχι με συμφωνίες κορυφών ή «κοπρεμί» πολιτικών ομάδων με κοψοραφή αιτημάτων.
Μοναδική εγγύηση για την οργάνωση και αντεπίθεση του λαού είναι το δυνάμωμα του ΚΚΕ. Είναι η συσπείρωση στο ΠΑΜΕ, στην ΠΑΣΥ, στην ΠΑΣΕΒΕ και στο ΜΑΣ. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούν να κάνουν το βήμα ακόμα και αυτοί που απείχαν στις εκλογές ή ψήφισαν τους συνδυασμούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Υποβολή απάντησης